Trezor

O tim vremenima svedočili su veterani RTS-a, nekadašnji đaci iz nekoliko generacija,  podsećajući se školovanja, ali i onih životnih borbi kroz koje su u to vreme prolazili. U jesen 1947, Komitet za radiodifuziju Vlade FNRJ formirao je školu sa internatom "Radiotehnikum", u prostorijama predajnika Radio-Beograda u Batajnici, Batajnički put br. 24, kojem se 1949/1950. pripaja Odsek slabe struje iz Srednje tehničke škole u Pančevu (osnovana 1946), u Ulici Lava Tolstoja br. 30.

Po odluci Inspektorata Narodnog odbora grada Beograda, škola i internat, februara 1952, seli se na Dorćol, u Dunavsku 34. Odlukom Saveta za prosvetu i kulturu NR Srbije objedinjuju se Radiotehnikum, STŠ za slabu struju pri PTT Jugoslavije i radio smer pri tehničkoj školi SUP-a Jugoslavije, te nastaje srednja tehnička škola "Nikola Tesla", 1952. godine.

Konačno, utemeljenje Elektrotehničke škole "Nikole Tesla" završava se 1956. godine, pripajanjem elektrotehničkog smera iz STŠ "Petar Drapšin" i preseljenjem u zgradu tadašnje IV gimnazije u Ulici Narodnog fronta (sada Kraljice Natalije) br. 31.

"Radiotehnikum", kao kakav rasadnik, dao je mnoge tehničare, a što se našeg interesovanja tiče pre svega za studijsku i emisionu tehniku Radija i Televizije. Budući da su se na tim adresama školovali mladi iz svih krajeva Jugoslavije, posle školovanja, oni su se vraćali u svoje krajeve i zapošljavali u RTV centrima u Sarajevu, Zagrebu, Skoplju, Titogradu i drugim gradovima.

U prvom delu emisije, ova neobična ekskurzija sa 13 đaka, iz nekoliko generacija, posećuje školu u Pančevu. U prvoj emisiji snimljenoj u Srednjoj tehničkoj školi u Pančevu, o upisu i prvim danima školovanja prožetim oskudicom u teškim vremenima posle rata, potrebama za novim školovanim kadrovima i slabim materijalnim mogućnostimna i društva i pojedinca prisećaju se Momčilo Živić, Olga Milićev-Đurić, dr Steva Đurić i Zora Dimitrijević.

* Učesnici: Momčilo Živić, Olga Milićev Đurić, dr Steva Đurić, Zora Dimitrijević i đaci iz drugih škola Ostoja Pavlović, Miroslav Simović, dipl. inž. dr Milan Sedlar, Dragiša Ćirković, dil. inž. Ksenija Knežević, inž. Slavko Simić, Buda Tomanović, Pavle Pavlović

* Urednik-istraživač i sagovornik Vera Mileusnić, snimatelj Borislav Ristović, snimatelj zvuka Dragan Sever, rasvetljivač Dragan Urošević, vozač Nebojša Stanković, saradnik-snimatelj Milena Jekić, organizator Gordana Grdanović, montažer-realizator Branislava Teodosić, urednik Bojana Andrić

* Snimano 26.3.2009, Redakcija za istoriografiju

Spomen na Boru Gligorovića - prilog Trezora sačinjen je povodom obeležavanja 50 godina umetničkog rada reditelja Bore Grigorovića.

Borislav Grigorović, (Trebinje, 26.4.1928 - Beograd, 22.9.2010) pozorišni reditelj, direktor Drame Narodnog pozorišta u Beogradu, profesor Akademije umetnosti u Beogradu. Studirao je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu i diplomirao pozorišnu režiju na tek osnovanoj Akademiji za pozorište, film i televiziju, kod prof. Josipa Kulundžića.

Diplomsku predstavu, Goldonijeve Mirandoline, postavio je u sarajevskom Narodnom pozorištu, 1954. godine, posle čega je ostao u tom teatru sve do 1964. Za to vreme, režirao je 30 predstava. Potom je prešao u Narodno pozorište u Beogradu, u kojem je ostao do penzije.

Prva njegova beogradska predstava u stalnom angažmanu, Hohutov Namesnik, imala je premijeru u januaru 1966. godine. Usledile su mnogobrojne režije. Mnoge od tih predstava imale su izuzetno dug scenski vek, a Koštana Bore Stankovića, u režiji Grigorovića, igrana je kao kultna predstava na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu, punih 14 godina, gotovo 300 puta.

* Premijerno emitovano 4.11.2003, Redakcija za istoriografiju