Trezor

Rođen u Šapcu gde je završio gimnaziju, nakon odsluženja vojnog roka zaposlio se u Šabačkom pozorištu. Slikarstvo učio kod profesora Đorđa Kostića i Ananija Verbickog, a scenografiju od Bojana Stupice. Na Beogradskoj televiziji počinje da radi neposredno po njenom osnivanju, veliki broj emisija uživo. Najvažnija dela u TVB: Ime i prezime (1965); Martin Krpan s Vrha (1968); Došljaci (1969); Sladak život na srpski način (1971); Sami bez anđela, Ćelava pevačica, Poraz (1972); Proslava, Brauningova verzija (1973); Crna lista (1974); Poseta stare dame (1976); Marija Magdalena (1977); Maska (1978); Sumnjivo lice (1979); Kir Janja (1981); Kante ili kese (1982)...

Radi paralelno i u Ateljeu 212 gde je postavio scenografiju za brojne kultne predstave Dragi moj lažljivče, Kartoteka, Arsenik i stare čipke, Kralj Ibi, Kafanica, sudnica, ludnica, Kosa, Purpurno ostrvo, Čudo u Šarganu, Pseće srce, Buzdovan.

U Jugoslovenskom dramskom pozorištu radio je oko 25 godina. Od 1984. do 2002. godine živeo u Johanesburgu. Vladislav Lalicki je bio scenograf i kostimograf za preko 500 pozorišnih predstava, 200 filmova i serija, i nebrojeno mnogo TV emisija svih žanrova i ilustrator više od 500 knjiga. Dobitnik je nagrade na Pariskom bijenalu (1961); Sterijine nagrade (1981); Zlatnog lovorovog venca u Sarajevu (1963. i 1968); Prve nagrade Oktobarskog salona za slikarstvo; Nagrade za životno delo "Petar Pašić" (2004) i drugih.

RAZGOVOR U POZORIŠTU O TELEVIZIJI - Razgovor sa rediteljem Ljubomirom Draškićem i scenografom Vladislavom Lalickim sniman u gornjem holu Ateljea 212, u subota 17. januara 2004. godine, povodom reprize TV drame za decu Martin Krpan s Vrha.

* Učesnici: Vladislav Lalicki, Ljubomir Draškić

* Snimano 17.01.2004, Redakcija za istoriografiju, urednik Bojana Andrić

EVGENIJA NA ZRNU GRAŠKA, iz ciklusa Mladići i devojke. Televizija Beograd, i sama tek izašla iz perioda eksperimentalnog programa, odlučila se na svojevrstan eksperiment. Pozvala je naj­mlađu generaciju pisaca, većinom još studenata drama­turgije, i us­tupila im prostor da kroz dramske minijature iskažu svoj, ge­ne­ra­cij­ski, pogled na svet. Ciklus od dvadesetak polučasovnih igranih emisija realizovan je u dva dela 1968. i 1969. godine. Tekst Ljudmile Stanojević pisan je modernim jezikom grada sa humornim duhom za nove generacije i predstavlja osavremenjenu priču o princezi na zrnu graška, naravno, sa elementima parodije.

* Uloge: Mia Adamović, Dragan Nikolić, Bora Todorović, Slobodan Aligrudić

* Scenario Ljudmila Stanojević Bajford, scena Vladislav Lalicki, kostim Slavica Lalicki, kamera Aleksandar Radosavljević, režija Aleksandar Đorđević

* Premijerno emitovano 07.11.1968, Redakcija zabavno - humorističkog programa, urednik Miodrag Marinković