Savremeno tumačenje srpske istorije

Srpsko-ruski odnosi, posmatrani kroz istorijsku analizu položaja srpskog naroda u odnosu na velike države i nacije, najduži su po trajanju i dalekosežni po uticaju. Duhovne, kulturne, prosvetne i naučne veze, međutim, zakonomerno ostaju po strani interesovanja javnosti u odnosu na analizu političke moći i uticaja.

Veliki zaokret Rusije posle Prvog svetskog rata, kada je Oktobarska revolucija promenila ne samo državni i društveno-politički sistem te zemlje već i polje interesnih sfera u svetu, neminovno je uticao na novu državu u kojoj se takođe našla i Srbija - Jugoslaviju. Nova država, zahvaljujući pre svega nekadašnjem carskom pitomcu, kralju Aleksandru lično, postala je jedno od glavnih utočišta u Evropi odbeglim belim Rusima. Zauzvrat, imala je prilike da baštini njihovu veliku kulturu.

Kako su Srbija i Rusija prihvatile svoj novi status? Da li se njihov međusobni odnos pre svega reflektovao kroz različite ideološke razlike i različit politički sistem? Da li su formiranje, pa zabrana Komunističke partije Jugoslavije bili lakmus njihovih odnosa? Da li su Sovjeti znali da se priprema atentat na kralja Aleksandra u Marselju i da li su bili uvučeni u pripremu puča od 27. marta koji je Jugoslaviju uveo u rat?

Tokom posete našoj zemlji istoričar dr Jaroslav Višnjakov, docent na Moskovskom državnom institutu za međunarodne odnose, razgovarao je sa svojim kolegom dr Aleksejem Timofejevom, naučnim saradnikom Instituta za noviju istoriju Srbije. U trodelnom serijalu razgovora osvetlićemo ključne događaje iz srpske istorije prve polovine HH veka u svetlu ruske politike i njenog upliva na Balkan.

Urednik je Nevena Todorović.