No mladi šesnaestogodišnjak odabrao je put isposnika i kaluđera. Pod izgovorom da ide u lov, pobegao je na Svetu Goru, primio monaški čin i zamenio svetovno ime Rastko monaškim Sava.

Zajedno sa ocem, on podiže manastir Hilandar i Karejsku keliju, u kojoj smeju da žive samo pismeni.

Posle očeve smrti Sava je sa zabrinutošću pratio borbu starije braće Vukana i Stefana oko raškog prestola. Zato prenosi mošti svog oca iz Hilandara u Studenicu. Tu je sastavio i Studenički tipik.

U uvodu piše "Žitije Svetog Simeona", prvo sačuvano originalno srpsko žitije. Pored književnog rada, Sava se bavi i organizovanjem srpskih crkava, škola, manastira, monaštva, medicine...

U Nikeji postaje prvi arhiepiskop nezavisne Srpske pravoslavne crkve... Po povratku u otadžbinu, novi arhiepiskop smenjuje grčke episkope, što ga dovodi u sukob sa poglavarom Ohridske arhiepiskopije. Posle smrti starijeg brata Stefana, Sava putuje u daleke svete zemlje, da poseti čuvena sveta mesta hrišćanstva: Palestinu, Jerusalim, Vitlejem, Sinaj...

Razočaran vladavinom sinovca Radoslava napušta mesto arhiepiskopa i opet kreće na put. Naporno putovanje, iscrpenost i godine učinile su da se više ne vrati kući. Umro je u bugarskoj prestonici Trnovu.

Još za života uspostavljeni kult ustoličen je prenosom moštiju Sv. Save iz trnovske crkve "40 mučenika" u manastir Mileševu.

Urednik i scenarista serije je Momir Karanović, a reditelj Ivan Popović.