Trezor

Joakim Vujić - četvrta epizoda serije Teatar u Srba posvećena je književniku, prevodiocu, osnivaču srpskog pozorišta. Joakim Vujić (Baja, 09.09.1772 - Beograd, 20.11.1847) bio je učitelj, književnik, putopisac, ali pre svega, prvi organizator pozorišne umetnosti u Srbiji. Prevodio je, glumio, bio reditelj, scenograf, tehničar koji pomera zavesu, štampa plakate... U Mađarskom pozorištu u Pešti je 1813. godine prikazao prvu pozorišnu predstavu na srpskom jeziku Kreštalica. Putovao je, i u svakom mestu gde su živeli Srbi, Temišvaru, Novom Sadu, Aradu, Segedinu i Pančevu osnivao pozorišne trupe. Na poziv kneza Miloša odlazi u Kragujevac, gde 1835. godine otvara "Prvi knjaževsko-serbski teatar" i postaje njegov direktor. U ovom dvorskom teatru predstave su igrane samo u prisustvu Miloša Obrenovića. Prvu srpsku profesionalnu teatarsku družinu "Leteće diletantsko pozorište" Vujić je osnovao u Novom Sadu 1838. godine. Narodno pozorište u Kragujevcu nosi njegovo ime, kao i susreti profesionalnih pozorišta Srbije. TV adaptacija Kreštalice (glumci Stevo Žigon, Renata Ulmanski, Dara Čalenić, Milutin Butković,  reditelj Jovan Konjović) emitovana je 2. maja 1966, ali snimak nije sačuvan. Gledajte danas četvrtu epizodu serije "Teatar u Srba" koja se govori o tvorcu srpskog pozorišta Joakimu Vujiću.

* Učestvuju: Ljuba Tadić, Petar Kralj, Eva Ras, Mihajlo Janketić, Milan Mihailović, Milo Miranović, Marko Nikolić, Vladimir Cvejić, Goran Sultanović, Stevo Žigon, Milan Erak

* Urednik serije Vladimir Arsić; scenario Dobrivoje Ilić; saradnik na scenariju Slobodan Stojanović; dramaturg Dragana Bošković; lektor Radmila Vidak; snimatelj zvuka Ivan Štifanić; obrada zvuka Rihard Merc, Miodrag Ž. Vučković; kostimograf Zagorka Stojanović; scenograf Živorad Kukić; montažer Nevenka Hranjec; filmski snimatelj Miroljub Popović; reditelj Petar M. Teslić

* Proizvedeno RTS-TVB 1991-1995, Opšteobrazovna redakcija, urednik Slobodanka Piskulidi

Gradilište - Dunavom do velikog gradilišta u Đerdapskoj klisuri, na brodiću plove pesnik Branislav Brana Petrović (1937-2002) i glumac Dušan Đurić Đuša (1939-1969) i malo razgovaraju, malo ćute, a malo naizmenično kazuju stihove iz Branine poeme "Gradilište". Na početku, Brana kaže: "Vidi Đuša, naš zadatak je da za TV gledaoce i za večnost uhvatimo u kameru jedno živo gradilište sa stihovima pesme... Pod pojmom gradilaštva, ja podrazumevam sve ono što je tvoračko u prirodi, što je na neki način stvaralaštvo čitave vaseljene. Uzmi na primer malu semenku lubenice, njen neverovatan napor da nam se jednog dana nađe na stolu, onako zrela i crvena i da nas zadovolji. Njena divna saradnja sa Suncem, sa Vodom, sa Zemljom i Čovekom - šta je to drugo nego jedno gradilište! Listanje drveća u proleće, padanje snega, rađanje novih zvezda, kucanje srca u grudima, sve su to velika i mala gradilišta, kojih je moja poema, razume se, potpuno nedostojna. Poezija je u jednom dosluhu sa svim tvoračkim u vasioni, ona je u stalnoj prepisci sa inteligencijom zvezdanih pustolina i maglina, sa porukama vetrova i morskih talasa i svega što je u prirodi, u prostoru stvaralačkom..."

Filmski zapis sa ovog pesničkog izleta nalazi se u Programskom arhivu bez ikakvih podataka o naslovu, autorima, godini proizvodnje i emitovanju... Svakako je snimano između 1964. kada je počela izgradnja Hidrocentrale na Đerdapu i 1969, kada je glumac Dušan Đurić izgubio život u saobraćajnoj nesreći. Naziv ovom izuzetnom filmskom zapisu, izuzetnom i po učesnicima i po snimateljskom radu, dala je urednica "Trezora", te u nestrpljenju da gledaocima što pre prikaže ovaj biser iz arhive Televizije Beograd, evo emisije bez podataka o njenim autorima.

* Proizvedeno 196?, za prikazivanje pripremila Redakcija za istoriografiju