Julija Kristeva živi između dva jezika- maternjeg bugarskog i francuskog, jezika zemlje u koju je došla sredinom šezdesetih godina prošlog veka. U trenutku kada francuskom filozofskom scenom dominira levica Kristeva radi na disertaciji o novom romanu. 1979. godine postaje psihoanalitičar-praktičar, istovremeno predavač lingvistike, a kasnije i redovni profesor književnosti na pariskom Univerzitetu.

U emisiji „Anagrami Julije Kristeve", koju je 2003. snimila Neda Valčić Lazović, autorka govori o feminizmu, melanholiji i depresiji, bolu, stvaralaštvu, umetnosti i odricanju, kulturnoj i duhovnoj krizi.