Trezor: Moj otac Đorđe Karaklajić

Godine 1931. upisao je Pravni fakultet u Beogradu izdržavajući se od davanja časova i sviranja u orkestrima. Sa Radio Beogradom je počeo da sarađuje 1933. godine. Za vreme Drugog svetskog rata bio je u zarobljeništvu u Nirnbergu gde mu je muzički učitelj bio kompozitor i dirigent Predrag Milošević. Po povratku dolazi u Radio Beograd i ubrzo postaje urednik narodne muzike. Vodio je Mali radio orkestar i bio jedan od osnivača Velikog narodnog orkestra Radio Beograda. Karaklajić je pisao muziku za filmove Puriše Đorđevića, scensku muziku za pozorišne komade Đido, Protekcija i Podvala, za TV dramu Šešir profesora Vujića i radio dramu Vukadin; Kao muzikolog posvetio se proučavanju i beleženju izvornog melosa tragajući za lepotom narodne pesme i nastojeći da sačuva od zaborava dragoceno bogatstvo narodnog stvaralaštva.

Priču o svom ocu, poznati filmski i televizijski reditelj Dejan Karaklajić, započinje u stanu u Baba Višnjinoj ulici, za pisaćim stolom za kojim je njegov otac pisao muziku i za jednim starim harmonijumom na kojem bi zatim proveravao zabeleženo nadahnuće. Radio Beograd bio je za celu porodicu drugi dom. Tamo su se, u posleratno vreme hranili, tamo je Dejan kao dečak provodio uz oca dosta vremena, tamo je i sam zakoračio u umetnost zvuka i slike. Prolazeći danas poznatim prostorima Radio Beograda kao što su Fonoteka, Studio XIII i nekadašnji restoran, detalji o ocu i građanskom životu u Beogradu pedesetih i šezdesetih sve su postajali slikovitiji...
Učesnici: reditelj Dejan Karaklajić, sagovornik Bojana Andrić

repriza, 22. mart u 00:05 i 08:05