Trag u prostoru: Voda, zemlja i kamen

Iako izvori mineralne vode nisu presušili, a mermera i gline još ima u izobilju, Aranđelovčani danas kažu da ni grad, ni nekada nadaleko čuvena Bukovička Banja više nisu ni bleda slika onoga što su nekada bili.

Negde pred kraj dvadesetog veka cela se priča, takoreći urušila. Kada su vrata "Starog zdanja" i "Izvora" zatvorena, zamro je i turizam u Aranđelovcu i Bukovičkoj Banji.

Hotel Izvor je posle šest godina rekonstrukcije otvoren krajem 2010. godine i poput prve laste najavilo neke drugačije i bolje dane Aranđelovca.

U potrazi za slikama i pričama nekadašnjeg Aranđelovca svratili smo i do apoteke koju je osnovao tada Šapčanin Kosta Jovanović pre 125 godina, ali i do Vrbičkih brda gde niču novi vinogradi. Kažu, pre više od stopedeset godina, padine Venčica, Vrbičkih i Orašačkih brda bile su prekrivene vinogradima.

Prema prvom popisu koji je zabeležen davne 1859. godine Vrbica je imala osamdesetčetiri hektara pod vinovom lozom. Pedesetak godina kasnije osniva se i slavna Venčča vinogradarska zadruga, jedinstvena na Balkanu, koja je između dva svetska rata proizvodila čak i penušava vina. Bilo je to blistavo vreme vinogradara i vinara, a onda je došlo vreme propadanja i vinogradi oko Aranđelovca su iskrčani.

Dobro vino sa Venčica, padina Bukulje i vinograda Vrbičkih palo je u zaborav. Tek 2003. godine počinju opet da niču novi čokoti a sa njima i Vinarija Vrbica.

Godina 2011. je i godina u kojoj se obeležava 200 godina postojanja Bukovičke banje. U Aranđelovcu veruju da dolaze bolji dani, da će se Aranđelovac opet vrati na mapu najpoznatijih turističih mesta Srbije.

Autor i urednik: Milica Barjaktarević.