Drugi vek: Nebojša Glogovac, zrno moje svetlosti

Od prve filmske uloge u TV filmu Petra Zeca Raj, pa do Hadersfilda, Klopke i sada Žene sa slomljenim nosem, Nebojša Glogovac dokazuje da se svetlost po kojoj se poznaju glumačka veličina i moć, kod njega iz godine u godinu, iz filma u film - pojačava i bogati nijansama.

Kad neko munjevito bljesne na početku karijere, kao što je Glogovac u Ubistvu s predumišljajem dušom Bogdana Bilogorca, onda posle te munje svetlost obično ne traje dugo. Kod Glogovca je suprotno. U surovim devedesetim godinama, birali su ga različiti likovi koje je on izvrsno tumačio, ozbiljno misleći o onome što radi. I zato pamtimo Simketa iz filma Do koske, taksistu iz Bureta baruta, Kaju iz Nebeske udice Gorazda iz Države mrtvih.

U poslednjih nekoliko godina, u filmovima Raše Andrića i Dragana Marinkovića, Kad porastem biću kengur i Bumerang, Nebojša Glogovac blista kao komičar, pokazujući kako se i u epizodi igra do poslednjeg centimetra filmske trake.

Uloge koje je,od 2006. godine pa do danas, ostvario u filmovima Srdana Golubovića, Ivana Živkovića, Olega Novkovića, Antonija Nuića i Srđana Koljevića, dokazuju da, glumom Nebojše Glogovca, filmska istina i magija dobijaju na suštinskom intenzitetu. A to postižu samo oni koji veruju u ono što rade i znaju šta im je činiti.

Kako to radi Nebojša Glogovac, videćete u emisiji o filmu Drugi vek.

Urednik je Nebojša Popović, snimatelj Milenko Jovanović, reditelj Aleksandar Fotez.