Život u okupiranom Beogradu 1941-1944: Kultura pod okupacijom

Nemačka okupaciona vlast se od početka trudila da obnovi kulturni život u prestonici, pre svega iz svojih interesa.

U Beogradu je bilo smešteno oko trideset hiljada nemačkih vojnika i oficira, a svi oni su imali, između ostalih i kulturne potrebe.

S druge strane Nemačkoj je bilo u interesu da se stvori privid da život teče uobičajeno, iako u izmenjenim okolnostima, kao i pre rata. Tokom okupacije Beograd je često ugošćavao nemačke orkestre i glumce. Prikazivani su nemački i italijanski filmovi. Cene ulaznica su bile više nego prihvatljive, tako da su bioskopske sale često bile ispunjene. Pojava, brojnost i aktivnosti amaterskih pozorišta tokom okupacije predstavljaju poseban fenomen.

Pisci i umetnici zauzimali su različite stavove po pitanju saradnje sa okupacionim vlastima. Jedni su sarađivali, videvši u tome i šansu za sopstvenu afirmaciju. Drugi su izabrali, poput Ive Andrića samoizolaciju. Treći su jednostavno morali da rade jer je njihov posao bio jedini izvor zarade koji je omogućavao puko preživaljavanje njihovih porodica.

O navedenim izborima i dilemama, o fenomenima kulturnog života pod okupacijom u petoj epizodi serije Život u okupiranom Beogradu 1941 - 1944, govore: Breda Kalef, Branislava Ristović, Josef Žamboki, dr Nataša Milićević, dr Aleksandar Stojanović, dr Rade Ristanović, dr Radmila Radić, dr Bojan Đorđević, dr Maja Vasiljević i Dušan Nokodijević.

Scenario i režija Nenad Milošević