Nova epizoda serije „Zaboravljeni umovi srbije" posvećena je Ljubomiru Stojanoviću našem znamenitom naučniku, filologu i izdavaču starih srpskih spomenika, profesoru Velike škole, akademiku i političaru.

Ljuba Stojanović sasvim je osobita ličnost u istoriji srpske nauke i kulture. Čovek koji pripada plejadi onih stvaralaca s kraja 19. i početkom 20.veka, bez čijih bi radova na jeziku, staroj književnosti i istoriji, današnjica sasvim drugačije izgledala.

Njegova intelektualna i radna snaga bila je izuzetno velika a njegovi sakupljački poslovi, pribavljanje i objavljivanje građe za poznavanje srpske nacionalne istorije, vođeni snažnim patriotskim pobudama, zapravo su jedna vrsta svesnog žrtvovanja, za koje su sposobni samo izuzetno retki pojedinci.

Ljuba Stojanović je smatran u toku svoje političke karijere za najmoralnijeg srpskog političara i izuzetno poštenog i principijelnog čoveka.

Posle završene Velike škole, uz pomoć svog profesora Stojana Novakovića, nastavlja studije u inostranstvu u Beču kod Miklošića, u Petrogradu kod Jagića, u Lajpcigu kod Leskina, u Berlinu kod Šmita radeći uporedo i u bibliotekama u Moskvi, Kijevu, Petrogradu, Pragu.

Tokom društvene karijere bio je profesor Druge Beogradske Gimnazije i akademski docent ruskog jezika na Velikoj školi. Bio je i narodni poslanik, zatim ministar prosvete i najzad predsednik vlade 1905 godine. Sa političkim istomišljenicima, protivnicima starih Pašićevih radikala, osniva stranku Samostalnih radikala i postaje njen predsednik.

I zaista, sa takvim karakterom pored istinske čestitosti, vrednoće, požrtvovanja i rodoljublja, Stojanović nije dugo mogao ostati na čelu vlade. Na glavnom godišnjem skupu 1913. godine Akademija Nauka izabrala je Ljubomira Stojanovića za privremenog sekretara čiju je dužnost vršio do 1923. godine.

Tokom svog plodnog naučnog rada priredio je 8 knjiga narodnih pesama sa preko 150.000 stihova, 7 tomova Vukove prepiske sa blizu 3.500 pisama na 6.375 strana, a s Perom Đorđevićem pripremio je i publikovao treće izdanje Srpskog rječnika.

Izvrsno je preveo s nemačkog „Montenegro und die Montenegriner", a značajan prilog srpskoj istoriji svakako je i njegova izuzetna monografija o reformatoru našeg jezika „Život i rad Vuka Karadžića". Takođe, na Stojanovićevu inicijativu, Vukove pesme postaju nezaobilazno štivo u školama.
Priredio je čuveno fotolitografsko izdanje „Miroslavljevog jevanđelja", najstarije sačuvane srpske knjige, s kraja 12. veka, koja je materijalnom pomoći Aleksandra Obrenovića štampana u 300 primeraka i poslata u svet najznačajnijim slavistima, filolozima i bibliotekama.

Takođe, kao plod Stojanovićevog rada, u vremenu od 1902. do 1905. godine, izašle su i tri njegove knjige „Stari srpski natpisi i zapisi" koje predstavljaju nezaobilaznu građu u izučavanju književnog rada i kulturnih prilika u turskom periodu.

Dugo vremena, počev od studentskih dana, Stojanović se interesovao za srednjevekovne tekstove objavljujući rukopise srpskih letopisa koje je posle čuvenog korpusa „Stari srpski zapisi i natpisi" zaokružio 1927 drugim korpusom pod nazivom „Stari srpski rodoslovi i letopisi".

Od izuzetnog značaja za istoriju srpskog narodnog jezika svakako je i Stojanovićev treći korpus „Stare srpske povelje i pisma" u kome su saopšteni ćirilski dokumenti Dubrovačkog arhiva od kraja sedmog do sredine šesnaestog veka.

Ljuba Stojanović ima izuzetno mesto u istoriji srpskog društva. Njegovo moralno držanje u javnosti, odgovaran životni put i naučna karijera, služe kao dobar primer današnjem društvu u jasno vidljivoj krizi morala identiteta i cilja nacionalno društvenog uređenja.

Epizoda posvećena pominjanom Stojanoviću, žanrovski se može posmatrati kao satira sa elementima komedije u duhu istaknutih Nušićevih dramskih zapleta, uz neizbežnu tragičnost zaborava koji je povezujući faktor svih epizoda serije.

Ljubu Stojanovića tumači Ljubomir Bandović, naratora Milana Grola igra Srđan Ivanović, u ostalim ulogama su: Željko Mitrović, Nebojša Dugalić, Branka Pujić, Iva Štrljić, Andrej Šepetkovski, Biljana Lukić i ostali.

Scenario: Zorica Cvijetić - Todorović

Kostimograf: Suzana Gligorijević

Scenograf: Miroslava Andrejević

Montažer: Nenad Džodić

Direktor fotografije: Zoran Sinđelić

Reditelj i koscenarista: Petar Stanojlović