Toliko je obično i toliko jeftino da smo skloni da izgubimo iz vida njegove jedinstvene osobine. Razvijenu proizvodnju stakla imali su Feničani, Asirci i Palestinci. Centar proizvodnje stakla dugo je bio Rim, odakle se ova veština širila po rimskim provincijama. Od stakla su izrađivani ukrasni predmeti i nakit, posude za kozmetiku, a u domaćinstvima staklo je zamenilo posuđe od keramike i metala. Padom Rimskog carstva centar proizvodnje stakla postaje Vizantija, a u 12. veku Sirija.

Padom Sirije pod tursku vlast u 14. veku vodeću ulogu u proizvodnji stakla preuzima Evropa, naročito Francuska i Engleska. Od petnaetog do sedamnaestog veka u Veneciji se proizvodi staklo visoke umetničke vrednosti - ukrasno, bojeno i slikano staklo za prozore. Moderna istorija stakla započinje 1851. godine kada je engleski arhitekta Joseph Paxton, za svetsku izložbu u Londonu, projektovao stakleni paviljon pod imenom "Criytal Palace". Naša svakodnevica i život bez stakla danas bi bio nezamisliv. Ali, šta kažu oni koji se staklom bave.

Autor i urednik: Milica Barjaktarević

Snimatelj: Božidar Loos

Montežer: Ana Savić