Najzapaženije rezultate u novinarstvu Milan Kovačević (1915-1985) je postigao u svojim putopisnim emisijama, pre svega u Karavanu, kojem je posvetio dve decenije (prva epizoda 1963, poslednja epizoda 1983). Za svoj rad Milan Kovačević je dobio više odlikovanja i društvenih priznanja. Prvi je radnik Televizije Beograd koji je za svoje televizijsko stvaralaštvo dobio Sedmojulsku nagradu SR Srbije.

Kornati, Karavan - "Kornati se protežu između Dugog otoka i Murtera. Narod kaže da ih ima 365, koliko dana u godini, ali geografija smanjuje broj na 125 ne računajući male hridi. Kad se zna da su se poređali na dužini od svega tridesetak kilometara, onda se shvati kako je zgusnut ovaj arhipelag. Baza za pohod na Kornate su Sali, najveće mesto na Dugom otoku. Naselje leži oko luke i iznad nje, a s druge strane ostrva je plaža Bočac, čista, mirna i prijatna. Tada na ostrvu nije bilo ni jednog automobila.

Postojala su svega četiri kilometra puta kojim su prolazile retke magareće zaprege. Turizam je tek kucao na vrata... Kornatska ostrva su razne veličine i različitih oblika. Blizu Sestrica je okrugao otočić Taljarić prečnika oko 60 metara, potpuno ravne i glatke površine, idealne za spuštanje helikoptera. Ostrva neobičnih imena Obručan, Trbuh, Mrtvac i druga s južne strane strmo su odsečena. Druga imaju lepe uvale sa plažama. Ponegde u kamenjaru niče nešto trave, a negde je svuda samo gola stena. Ime Kornati dolazi od latinskog glagola corrimare - razdrobiti, znači rastresena ostrva. Najveće u ovoj grupi, ostrvo Kornat oko koga se gomilaju ostali, ima površinu od preko 30 kvadratnih kilometara. I ono je golo, izuzev malih zelenih oaza, oko neke lokve, ili bunara sa "bočatom", slankastom vodom, gde leti baš kao stočari s kopna na katune, dolaze pojedine porodice da oberu smokve i masline, ili ošišaju ovce... " (Iz knjige Karavan, Milana Kovačevića)

** Autor i urednik Milan Kovačević, snimatelji Milan Dušković, Stojan Nikolić; snimatelj zvuka Ivan Žakić, rasvetljivač Bogdan Lujić, muzički saradnik Dorijan Šetina, montažer Branislava Jovičević

** Premijerno emitovano 31.12.1967, Redakcija dokumentarnog programa

Negotin, Iz naših krajeva - grad Negotin se nalazi u Borskom okrugu blizu tromeđe Srbije, Rumunije i Bugarske. Ime Negotin je prvi put zabeleženo u 16. veku. Smatra se da je naselje nastalo u vreme pada srpske despotovine pod vlast Turaka, 1459. godine. Najstariji do sada poznati pisani istorijski izvori o Negotinu i Krajini potiču iz turskih popisnih knjiga Vidinskog sandžaka iz 16. veka. Negotinska krajina se priključila ustanicima u Prvom srpskom ustanku tek 1806. godine kada su Sovjet i Karađorđe premestili hajduk Veljka Petrovića iz Banje u Negotin gde je on čuvao istočnu granicu Srbije, utvrdio grad i šančeve oko njega. Na taj način Negotin je dobio značajnu ulogu u obezbeđenju srpske granice prema turskoj vidinskoj armiji. Veljko je poginuo u odbrani grada jula 1813. Jedan od najznačajnijih prirodnih resursa u opštini Negotin je reka Dunav koja protiče na udaljenosti od oko 10 km od samog grada i predstavlja značajnu evropsku saobraćajnicu. Velika površina poljoprivrednog zemljišta izuzetnih karakteristika kao i adekvatni klimatski uslovi pogoduju razvoju svih ratarskih, povrtarskih, voćarskih i vinogradarskih kultura. Naročito su značajne vinogradarske kulture po kojima je ovaj kraj bio poznat i u 19. veku. Osnovna škola u samom Negotinu otvorena je 1824. godine, gimnazija 15 godina kasnije, Ženska škola 1851. godine, a Učiteljska škola 1910. godine. Negotin je rodno mesto kompozitora Stevana Mokranjca i u njegovu čast se svake godine održava muzička svečanost Mokranjčevi dani.

** Scenarista  Dobrica Milićević, narator Dejan Đurović, snimatelj Milovan Kljajić, asistent Novak Živković, ton majstor Rade Miljković, rasveta Rade Veselinović, sekretarica režije Lucija Videka, producent Ivan Gaj, organizator Zoran Jovanović, montažer Milica Polićević, reditelj Milorad Uzelac, urednik Ljubiša Bogičević

** Proizvedeno 1983, Redakcija školskog programa, urednik Ibrahim Hadžić