Mihailo Milovanović - Tragedija kao sudbina

Mihailo Milovanović je  bio ratni slikar Vrhovne komande srpske vojske u Prvom svetskom ratu, autor čuvenih portreta srpskih vojvoda: Radomira Putnika, Živojina Mišića, Stepe Stepanovića, Petra Bojojvića, Pavla Jurišića Šturma, kralja Petra Karađorđevića I regenta Aleksandra Karađorđevića.Sa likovne akademije u Minhenu, Milovanović je ponovo došao u Srbiju kao dobrovoljac u Balkanskim ratovima.

Početak Prvog svetskog rata zatekao ga je u Pragu gde je uhapšen. Uspeo je da pobegne iz praškog zatvora i, prešavši granice nekoliko zemalja, pridružio se Drinskoj diviziji. Njegova izložba u Umetničkom paviljonu "Cvijeta Zuzorić" 1938, bila je jedna od najposećenijih. Tokom Drugog svetskog rata, 1941, zahvaljujući činjenici da je u Minhenu studirao sa ocem užičkog Rajhskomandanta, Milovanović je uspeo da spase srpske rodoljube i komuniste. Ali, za vreme Užičke republike, novembra 1941, proglašen je nemačkim i engleskim špijunom i streljan.

Njegovo umetničko delo reafirmisao je Lazar Trifunović šezdesetih godina. Na zahtev novinara Đorđa Pilčevića, Okružni sud u Užicu, rehabilitovo je Mihaila Milovanovića. U  Užicu, slikarevom zavičaja, postavljena  je spomen bista  ispred Doma vojske,  a 2003. otvaren je legat u Narodnom muzeju.  Nekoliko njegovih dela , publika je imala prilike da vidi na nedavnoj izložbi u Galeriji RTS-a "Između trube i tišine - dela ratnih slikara 1912-1918."