O blagotvornim svojstvima izvorišta i značaju ove banje kao prirodnog lečilišta govori Dr Lidija Obradović Bursać, direktorka Specijalne bolnice, a o svojim utiscima, i lečenju govore pacijenti koji dolaze iz cele Srbije i iz inostranstva.

Voda je blago radioaktivna, taman toliko da ne šteti zdravlju. Zbog posebnih fizičkih i hemijskih karakteristika ovi topli izvori su prava retkost i kod nas i u svetu. Vode se koriste za lečenje i rehabilitaciju neuroloških bolesti, posebno kod Sceloris multiplex (cezijum), reumatskih oboljenja (litijum, rubidijum), za lečenje gastritisa i dvanaestopalačnog creva. Ove vode sadrže i retke elemente kao što su stroncijum, radijum, radon, kobalt, uran, selen, srebro... Koncentracija mikroelemenata, makroelemenata i radioaktivnih elemenata i njihov međusobni odnos lekovito deluju na nervna i mišićna tkiva. Preporučuje se da se u toku dana popije najmanje 1,5 l vode.

Lekovita svojstva ove banje su bila poznata od davnina, pretpostavlja se još od rimskog perioda. Predanje govori da su i učesnici kosovskog boja i junaci I i II srpskog ustanka vidali rane u banjskoj vodi.

Prvo banjsko kupatilo je izgradjeno 1890. godine što se smatra i zvanično početkom banjskog turizma.

Atomska banja je specifična po svojim balneološkim svojstvima. To je jedna od najproučavanijih termomineralnih voda u našoj zemlji. Prve hemijske analize potiču iz 1904. godine. Mineralni izvori ove banje vezani su za duboku rasednu liniju i javljaju se u dužini od nepunih 100m na desnoj obali potoka koji protiče kroz Atomsku banju.

Početkom 1977. godine Balneološki institut iz Beograda je posle analiza vode, banju Gornja Trepča i zvanično registrovao kao prirodno lečilište.

Iznad samih izvora u banji se nalazi crkva Presvete Bogorodice sagradjena 1894. godine, a 6km od lečilišta Gornja Trepča je srednjovekovni manastir Vujan.

Autor emisije je Dragana Vasiljević, snimatelj Aleksandar Luković, montažer Milica Živojinović, a fotografije Milorad Konrad.