Читај ми!

Како мисли академија Историја и будућност, Љубодраг Симић

Само онај који се мења има право да размишља о будућности. Сећање настаје као потреба човека да прихвати и разуме оно што је било пре њега, што је некада постојало, а данас тога више нема.

Историја је оно што је непостојеће. То је само оно што постоји у нашој свести. Иако данас познајемо и тврдимо да се нешто баш, и баш зато некада догодило, на то су својевремено утицали некадашњи друштвени токови. Данас нам се све чини јасно и то прихватамо као дефинитивно, а читава друштвена збивања некада су одредили и променили само неки детаљи, каже историчар Љубодраг Симић. Научни футуризам зато није тако предвидив, без обзира на прецизност понављаних ситуација. Довољан је детаљ, да све буде другачије од предвиђеног.