Metamorfoze: Miloš Lolić

Na scenama nemačkog govornog područja, što znači u Austriji, Nemačkoj i Švajcarskoj je za to vreme režirao oko trideset značajnih predstava. Takav uspeh do sada nije imao niti jedan reditelj ovih prostora. Zahvaljujući svom posvećenom radu od nedavno je počasni državljanin Austrije.

Svemu tome prethodilo je školovanje na beogradskom Fakultetu dramskih umetnosti i veliki uspesi na samom početku karijere: u Beogradu gran pri Bitefa za predstavu Sanjari, u Sloveniji Borštnikova nagrda za Batlberi, pisara u Austriji nagrada Nestroj za Magično popodne, zatim i nagrada za najbolju režiju na Bitefu za predstavu Krvave svadbe. Bili su to znaci da njegov rad donosi nešto originalno.

Istraživanje glumačkog prisustva na sceni je predstave Miloša Lolića odvelo ka neobično novom. Ka osobenom poetskom asketizmu, ka sceni koju čisti od svega suvišnog, a zatim je puni sadržajem i značenjima. Sve suvišno on sklanja i iz glumačkog izraza. Tako traga za suštinom teme i teksta koji režira.

Sublimisani stil reditelja Miloša Lolića oslanja se isključivo na glumca i tekst. On ne veruje toliko u darovitost koliko veruje u koncentrisan i promišljeni rad.

Glumci, govor, gest, pokret, izgovoreno i neizgovoreno, a vidljivo je u središtu njegovog rediteljskog promišljanja. Približavanje suštini u pozorišnom i značenjskom smislu. Ali i vera da je suština tamo gde reč ne boravi.

Minimalnim sredstvima sa glumcima on gradi višedimenzionalni univerzum. Miloš režira sa potpunim poverenjem u tekst i moć govora, u emocionalnost glumačkih bića, u jednostavnost koja u njegovom slučaju može biti beskrajno maštovita.

Lolićeva predstave su, kažu stručnjaci, poetski izveštaji o duši, njenoj praznini i njenim uzbudljivim mogućnostima. Lišene su sentimentalnosti, a, opet, nekako pune strasti i nagona koji pobeđuju razum, pune jakih emocija ali i sažete, do esencije.

Miloš režirajući dela klasika i savremenih pisaca nastavlja da gradi ozbiljnu evropsku karijeru.

Ovde se redovno vraća porodici i prijateljima i da ponekad režira, kao nedavno komad Kaspar Petera Handkea u Jugoslovenskom dramskom pozorištu.

autor i urednik Olivera Milošević
snimatelji Sima Dimitrić, Dalibor Vučković
montaža Goran Mijić
muzički urednik Vladana Marković
reditelj Milica Mitrović