Mračne stranice kulturne istorije Srbije

Dešava se ponekad da mračne stranice kulturne istorije Srbije otvori samo jedan čovek - i to u sebi samom. Osoba o kojoj se govori u trećoj epizodi serijala Mračne stranice kulturne istorije Srbije je Ivo Andrić.

Andrić je bio, poznato je to, mladobosanac i Jugosloven po uverenju. Kasnih tridesetih godina prošlog stoleća Andrić se uspinje u diplomatskoj službi i čini se da mu ni na kraj pameti nije da će samo deceniju ipo kasnije postati - komunista.
Poslednja diplomatska adresa: Berlin 1941. Poslednja diplomatska fotografija: ona, kako bi policajci kazali najviše inkriminisana - načinjena 25. marta 1941 kada su Dragiša Cvetković i Aleksandar Cincar-Marković s nemačkim ministrom Ribentropom potpisali protokol o pristupanju Jugoslavije Trojnom paktu. Andrić stidljivo proviruje iz sredine trećeg reda, vidi mu se desno oko i prepoznatljiv ram od naočara.

Posle toga sledi rat u Jugoslaviji. Nakon ulaska partizana u Beograd, Andrić na čudan način postaje deo aparata nove Jugoslavije. U to vreme piše jedine tri socrealističke pripovetke: Elektro-bih, Sjeme iz Kalifornije i Dedin dnevnik.
U to vreme, nakon Hitlera i Tita, upoznaje i Staljina, i tako postaje jedina osoba sa ovih prostora koja je upoznala sve tri ključne osobe za ostoriju dvadesetog veka. U Beogradu, Andrić je predsednik mnogih udruženja. Kao predsdednik Udruženja pisaca Jugoslavije, Andrić se 1952. nalazi Krleži iza leđa na prekretničkom kongresu u Ljubani na kojem ovaj čita govor kojim se okončava socrealizam u Jugoslaviji.
O prvim zbunjujućim Andrićevim godinama nakon 1945. sve do članstva u KPJ 1954. godine, govori treća epizoda serijala Mračne stranice kulturne istorije Srbije.

U ulozi Ive Andrića Srđan Timarov.

Urednik i voditelj emisije Aleksandar Gatalica, direktor fotografije Dušan Živković, montaža slike Dušan Založnik. Montaža tona i tonski efekti Nebojša Dragićević.
Mračne stranice kulturne istorije Srbije, četvrtak 24. decembar, Drugi program RTS, 17.51 časova.