Josip Broz Tito je ostavio najviše tajni i mitova od drugih političara dvadesetog veka. Budući predsednik Federalne Republike Jugoslavije, poreklom Hrvat, u prvom svetskom ratu borio se protiv Srba kao vojnik austrougarske vojske.

Budući predsednik Komunističke partije Jugoslavije proveo je burne godine od 1915. do 1920. kao zarobljenik u Rusiji, ali ipak tih godina nije učestvovao u revolucionarnim aktivnostima. Tito je bio pripadnik jugoslovenskog dela Kominterne koja je napravljena od Staljinovih otpadnika. Iako izgleda čudno, ne samo da je preživeo, već je i oživeo Komunističku partiju Jugoslavije koja je imala samo 200 članova.

Titove aktivnosti tokom drugog svetskog rata takođe su pune maglovitih epizoda. Koliko je bio stepen njihove borbe sa okupatorima u poređenju sa njihovim ratom protiv unutrašnjih neprijatelja komunizma koji su mogli da spreče njihov dolazak na vlast posle rata? Da li je stvarno pokušavao da sklopi mir sa Nemcima u martu 1943. godine kako bi pobedio drugi pokret otpora koji je predvodio Draža Mihailović? Šta je bio oslonac komunističkog režima - jedine diktatutre koja nije uspostavljena pomoću bajoneta Crvene armije?

Priča o Titovom odnosu sa Staljinom nije ništa manje misteriozna: njihovi sukobi tokom kojih je Tito pokazao izvanrednu hrabrost, napadajući Staljina s jedne strane, dok je s druge koristio staljinističke metode da suzbije opoziciju posle raskida odnosa 1948. godine.

Zanimljivo je da je Hruščov pokušao da normalizuje odnose sa bivšim revizionistima i zbog čega Tito nikada nije pristupio Varšavskom paktu, niti Savetu za uzajamnu ekonomsku pomoć, već je osnovao Pokret nesvrstanih kao opoziciju bipolarnom svetu. Na kraju, brojna pitanja su izazvana krvavom pričom o raspadu Jugoslavije posle Titove smrti. Šta je bila osnova jugoslovenskog jedinstva? Da li je bilo moguće sprečiti raspad države? Ovo je naročito zanimljivo multinacionalnoj Rusiji.