Iako je neposredno po izlasku iz štampe njihova autentičnost osporena, na istinitost tvrdnji iznetih u njima, do dana današnjeg, pozivale su se preko sto godina razne antisemitske grupe, organizacije i politički pokreti.

Protokoli sinskih mudraca objavljeni su 1903. godine u ruskom listu Znamja, a njihov autor je najistasknutiji ruski teoretičar antisemitizma toga doba, kaluđer Sergije Nilus.

Najveći deo teksta Protokola zapravo predstavlja plagijat teksta Razgovor između Makijavelija i Monteskjea na onom svetu, francuskog satiričnog pisca, Morisa Žolija iz 1864. godine a koji je bio usmeren protiv tadašnje politike Napoleona Trećeg. Žolijev tekst nije imao ničeg antisemitskog u sebi a u njemu se Jevreji i ne spominnju. U tekstu, Makijaveli je navodno zastupnik i branitelj ideja Napoleona Trećeg dok je Monteskje zastupnik liberalnih ideja.

Jedan deo Protokola preuzet je iz romana Bijaric iz 1868. godine, autora Hermana Gedšea koji se u romanu potpisuje kao Džon Retklif. Roman je nastao pod direktnim uticajem Žolijevog spisa, Razgovor između Makijavelija i Monteskjea na onom svetu a delom je prepisan iz romana Aleksandra Dime oca, Žozef Balzamo. Herman Gedše, odnosno Džon Retklif, koji je radio u pruskoj pošti, i ranije je bio otkriven od strane policije kao falsifikator dokumenata.

O Protokolima sionskih mudraca u sedmoj epizodi serije Antisemitizam govore: Tomislav Halbohr, Mirko Đorđević, Pavle Šosberger, David Albahari, Filip David, Andrija Preger, Milan Fogel, Aleksandar Lebl i Ruška Galac Popović.

Urednik, scenarista i reditelj: Nenad Milošević