Kada u Vojvodini kažete Dunđerski, to je i danas za najveći deo
žitelja pokrajine, poznato prezime jedne od najbogatijih porodica, ali
i sinonim za ljubav prema zemlji, posvećenost radu, poštovanje
tradicionalnih vrednosti koje nosi porodica, trajanje, vernost svom
poreklu i imenu, odgovornost prema društvenoj zajednici... I zaista je i
bilo tako. Skoro dva i po veka pet generacija porodice Dunđjerskih
urezalo je trag i poruku da se i od malog može dosegnuti moć bogatih i
uticajnih.

Porodično predanje kazuje da su sredinom 18. veka iz hercegovačkog
sela Višnjica preci Dunđerskih stigli u Austrougarsku . Tražli su
svoje mesto za život od Subotice pa čak do Krakova u Poljskoj.

Tamo su se bavili tesarskim zanatom i tako stekli prezime Dunđerski.

Početkom devetneaestog veka u ondašnjem Sentomasu, današnjem Srbobranu krešten je Gedeon Dunđerski, sin Avramov. Gedeon, kasnije prozvan Deda Geca učiniće ovu porodicu bogatom.

Njegov srednji sin Lazar, koji je u jednom periodu posedovao čak pet
dvoraca, utemeljio je moć Dunđerskih , uveo ih u pamćenje i večnost.

Kako se odvijao proces preobražaja hercegovačkih izbeglica u jednu od
najbogatijih porodica Austrougarske imperije...

U epizodi Gecini Dunđerski 1 o tome govore dr Vesna Dimitrijević, istoričar, Ljubiša Nikolin, piblicist, potomci Dunđerskih...Ivan Dundjerski, Duško Dunđerski, Nikola Tanurdžić...

 Snimatelji: Dušan Živković i Darko Bursać,

monatžer Ksenija Savićević, autor i urednik Božidar Đuran.