Kako srpski reditelj, s nemačkim glumcima, čita klasični španski dramski tekst. 

U središtu pažnje pretposlednje hronike 46. Bitefa je predstava "Krvave svadbe", po tekstu Federika Garsije Lorke, koju su, u režiji Miloša Lolića, pred prepunim gledalištem Jugoslovenskog dramskog pozorišta, izveli glumci nemačkog pozorišta iz Minhena.

Klasična priča o strasti, časti i krvi, drama ljubavi, ljubomore i osvete, prikazana je kao do kraja zaokružena, stilski i dramski dosledna struktura, svedenog, minimalističkog izraza, bez i jednog suvišnog gesta i emocije.

U do kraja promišljenoj formi, ova drama jakih i jarkih emocija, kroz svedenu glumu i preciznu režiju, odisala je snagom i patosom, bez trunke banalnosti ili melodramskog kičeraja.

Iako je do kraja ovogodišnjeg festivala novih pozorišnih tendencija ostala još jedna predstava na glavnom programu, nema sumnje, bar što se autora ove hronike tiče, da ćemo 46. Bitef uglavnom pamtiti po "Krvavim svadbama".

U emisiji će biti reči i o dvadesetominutnoj predstavi "Suviše smrtni", londonske trupe, koja je izvedena u Franjevačkom samostanu u Zemunu. Na kraju sledi kratki osvrt na 46. Bitef.

Autor i urednik: Slobodan Savić