Trag u prostoru: Priče iz Vodenog naselja

Godine 1341. naziv je promenjen u Berčan, koji je krajem četrnaestog veka uništen u najezdi Turaka, pa se u petnaestom veku spominje samo kao malo ribarsko mesto.

U pisanim dokumentima Bezdan se po prvi put pod današnjim imenom, pominje 1579. godine, kao selo sa 10 porodica. Danas se u Bezdan može doći sa sve četiri strane sveta, ali svaki put se mora preći most, od najvećeg na Dunavu, do malih mostova na kanalima, pa se Bezdan popularno naziva "Vodeno naselje".

Status "slobodne i kraljevske varošice", Bezdan dobija Poveljom carice Marije Terezije 10. aprila 1772. godine, ali i značajne privilegije koje su njeni žitelji platili 1.010 forinti. Među ostalim pravima Bezdan je dobio pravo na održavanje četiri godišnja vašara. Na čelu varošice bio je Magistrat sa 12 senatora. Tada je naseobina brojala 400 kuća, a u njoj su, pored poljoprivrednika i ribara, dobre prihode ostvarivali i pedesetak zanatlija. Devetnaesti vek ostavio je mnogo toga što Bezdan izdvaja od ostalih sela koja okružuju Sombor.

Godine 1854. počinje da se gradi ''Šlajz'' ili prevodnica na Dunavu. Danas je prevodnica pod zaštitom države i nalazi se na mapi Industrijskog nasleđa Evrope. Ali to nije sve. Bezdan ima i svoju banju, ekološku učionicu "Baračka", pet lepo uređenih vikend naselja, za sve koji žele da uživaju u starinama etno kuću "Jelena", ali i jedinstvenu tkačnicu, koja datira iz 1871. godine i već 140 godina, na istim starim žakar razbojima tka najfiniji svileni damast.

Bezdanski damast je danas proizvod sa zaštićenim geografskim poreklom, sertifikatom starih zanata, a razboji su proglašeni kulturnim dobrom, pod zaštitom države, a tkačnica je industrijsko nasleđe Evrope u grani tekstila.

Autor i urednik: Milica Barjaktarević
Snimatelj: Gojko Despotović
Montažer: Svetlana Crnjanski