Zaječar - jedan i jedinstven

Timok što se uvio kao crna zmija, praveći sedam meandara, zove se Crni. Onaj drugi kome je vodeno čelo belo, zove se Beli.

Timoka se svilo i ulilo pet a Zaječar je ostao jedan i jedinstven. Po krasnoj arhitekturi svog urbanog jezgra, po uzavreloj, slavnoj istoriji, po tragovima i spomenicima koji o njoj svedoče.

Po svojim zelenim, snažnim plućima, obližnjoj Kraljevici. Po palati božanske Romule, majke rimskog cara Galerija, Feliks Romulijani. Po toplim vodama koje su, idući za ljudima, sišle iz rimskih termi u dubine ispod Crnog Timoka, u Gamzigradskoj banji. Po mnogim vodenim žilama koje su se preplele ispod grada da bi mu grejale i hladile drevna leđa i povremeno izbijale na površinu šumeći kroz više od četrdeset česama.

Urbano srce timočkih vodenih tokova, grad na istoku Srbije, nastao je i razvio se u kotlini koju okružuju lukovi Karpatskih i Balkanskih planina.

U Zaječar se stiže iz srca Srbije, a iz Zaječara se može put Bugarske, preko Kule ka Vidinu, i ka Rumuniji preko Kladova. Jedan put vodi na jug, preko Knjaževca do Niša. Iako nje tik uz auto-put, Zaječar je na raskršću puteva.

Urednik: Vladimir Novaković
Autor teksta: Dragan Stojanović
Snimatelj: Predrag Živković
Montaža: Nemanja Radić