Како мисли Академија: Историја и будућност – Љубодраг Симић

Само онај који се мења има право да размишља о будућности. Сећање настаје као потреба човека да прихвати и разуме оно што је било пре њега, што је некада постојало, а данас га више нема.

Историја је оно што је непостојеће. Она само постоји у нашој свести. Иако данас познајемо и тврдимо да знамо зашто се у прошлости нешто догодило, ми ипак не познајемо довољно социјални контекст у ком је до неког догађаја дошло. Данас нам се све чини јасно и то прихватамо као дефинитивно, а читава друштвена збивања некада су одредили и променили само неки детаљи, каже историчар Љубодраг Симић. Научни футуризам зато није тако предвидив, без обзира на прецизност понављаних ситуација. Довољан је детаљ, па да све буде другачије од предвиђеног.