Моја лепа Србија-Укуси и звуци традиције

Воденице - традиционални, стари, камени домови брашна. Један од оних човекових изума који је до дана данашњег остао непромењен. Из воденог јаза млаз воде са висине пада на дрвено витло, које покреће тежак, округли камен под којим се зрна жита претварају у бели прах брашна. Воденица у Србији је било много, поређаних на брзим рекама и потоцима.

У Белој Паланци традиционално јело од брашна и сира, које се у овом крају и данас припрема онако како су то чиниле некадашње домаћице, баке и њихове бабе и прабабе јесте баница. Сукана баница постала је, како се модерно вели, туристички бренд Беле Паланке.

На питомом узвишењу у селу Ракари, недалеко од Бање Врујци, са којег се разлива прекрасан поглед на српску Тоскану, стражаре ткачки двори Загорке Стојановић. У њима је гостима и

намерницима на увид и дивљење, богата трпеза српске традиције.
Крај Тисе се скрасило Зрењанинско село Арадац, у којем живе Словаци. Дочекали су нас на традиционалан начин, трутулама и мешкарама. Трутуле су традиционална словачка посластица а мешкаре су хармонике. У Арадцу постоји јединствен женски оркестар у нашој земљи, мешкарке, односно хармоникашице.

Уредник: Владимир Новаковић