Како мисли Академија: Историја и будућност

Само онај који се мења има право да размишља о будућности. Сећање настаје као потреба човека да прихвати и разуме оно што је било пре њега, што је некада постојало, а данас тога више нема.

Историја је оно што је непостојеће. То је само оно што постоји у нашој свести. Иако данас познајемо и тврдимо да се нешто баш, и баш зато некада догодило, на то су својевремено утицали некадашњи друштвени токови. Данас нам се све чини јасно и то прихватамо као дефинитивно, а читава друштвена збивања некада су одредили и променили само неки детаљи, каже историчар Љубодраг Симић. Научни футуризам зато није тако предвидив, без обзира на прецизност понављаних ситуација. Довољан је детаљ, да све буде другачије од предвиђеног.

реприза, 18. април у 02:40 и 10:50