Biće prikazano pet značajnih ostvarenja s potpisom jednog od najinteresantnijih autora današnjice, snimljenih između 1997. i 2011. godine - od filma Mati i sin, Ruskog kovčega, Otac i sin, Aleksandra, do Fausta koji je nagrađen zlatnim venecijanskim lavom za najbolji film.

U okviru ciklusa na RTS-u, uvršten je i dokumentarac Glas Sokurova, koji je finska rediteljka Lena Kilpelajnen posvetila velikom sineasti.

Kroz filmski svet i životnu perspektivu Aleksandra Sokurova, uglavnom fokusiranog na čoveka i njegovu sudbinu, istražujemo i sociološki značaj savremenog filma, svrhu umetnosti i umetnika.

Iako je Sokurov odavno privukao pažnju kritičara i ljubitelja autorskog filma (najveći ruski filmski autoritet Andrej Tarkovski prvi je prepoznao njegov talenat), pravi proboj na svetsko tržište doživeo je tek 1997. godine s filmom Mati i sin koji je premijerno prikazan na Berlinalu, kao prvi deo svojevsne trilogije o međuljudskim odnosima i emocijama. Film Otac i sin iz 2003. godine, nastavio je tu studiju, a najavljeni Dva brata i sestra trebalo bi da je završi.

Šta reći o čoveku koji je za potrebe snimanja filma Ruski kovčeg iz 2002. godine, tokom 90 minuta zaposlio ceo "Ermitaž" i naterao 2000 glumaca da nepomično stoje dok "stedikem" ne stigne do njihove pozicije? Jedan od najfascinantnijih filmova današnjice analizira političke, istorijske i društvene motive tokom 300 godina ruske istorije, slaveći Rusiju i pokazujući nostalgiju za carskim vremenima.

Sokurov se bavio ratom u svojoj filmografiji, trudeći se da u svojim ostvarenjima prikaže svakodnevicu i unutrašnji svet vojnika, bez glorifikovanjarata i vojnih poduhvata. Među njima je film Aleksandra - neobično ostvarenje o ratu i njegovim posledicama bez ratnih scena, čija je svetska premijera bila 2007. godine u Kanu.

Zlatnim lavom nagrađeni Faust slobodna adaptacija Geteove slavne tragedije, deo je tetralogije koju je Sokurov započeo fiktivnim portretima Adolfa Hitlera (Moloh, 1999), Vladimira Lenjina (Tele, 2000) i japanskog cara Hirohita (Sunce, 2005).

Dokumentarni film Glas Sokurova finske rediteljke Lene Kilpelajnen, zasnovan je na šest dužih intervjua snimljenih tokom pet godina na različitim lokacijama u Sankt Peterburgu. Reč je o svojevrsnom spiritualnom putovanju, tokom kojeg se Aleksandar Sokuroov osvrće na borbu za integritet svoje umetnosti kroz različite političke i društvene situacije.